Aşkolsunosluk!

Cem Meriç

“Çok özledim vatanımı, çok ama  çok… Havasını suyunu, taşinı toprağını. Görmeye doyamadığım insanlarını, yemeye kıyamadığım tatlarını. Hele bir de çocuklarin-gülücükler içinde oyunlar oynayan- aydınlık yüzlerini çok özledim çook…” diyenlere tavsiyedir bu okumakta olduğunuz yazı.

Zira insan yurdundan bir süre ayrı kaldığı taktirde, iyi-kötü bağlamında hatıralarındaki eksilme oranı eğit ağırlıkta olmuyor ya da başka bir deyişle; işimize gelen olayları hatırlamaya daha meyilliyiz!

Ama diyorsanız ki, “ben sıkıntılarını bile çok özledim yurdumun, onlara bile razıyım”, işte o zaman fazla uzağa gitmenize hiç gerek yok. Sadece yolunuzu Melbourne’nün bir semti olan Albert Park’tan geçirmeniz yeterli. Bu şehirde yaşayanlar bilirler, eski Amerikan Başkonsolosluğu’ndan boşalan yere bizim başkonsolosluğumuz yerleşmiştir.

İçeri adımınızı attığınız anda vatan hasretiniz sona erer. Özlem duyabileceğiniz yegane değer, ancak sigara dumanı olabilir. Kendinizi ülkenizde hissedebilmeniz için var güçleriyle çalismaktadirlar memurlarımız ve memurelerimiz. Öyleki; herhangi bir danışma mekanizması dahi oturtmamışlardır. Bir sıra ya da numara sistemi de yoktur. Herkesin tabiki çok kıymetli olan zamanı, orada değerini yitirmektedir adeta.

Haşa! telefonla arayıp bilgi istemekse, taktire şayan bir davranış olarak asla algılanmaz. Bu, alt kurumlarından birinin adresini sormak bile olsa. Zira, vatan topraklarında geçirtilebilecek her dakika büyük önem taşimaktadır.

Şehrin neresinden geldiğinizin ya da hangi randevunuzu ertelemiş olduğunuzun vatan topraklarında ne anlamı olabilir ki! Tabiki o eşsiz zamanın karşilığı da ülkemize yaraşir şekilde alınmalıdır. Vatan hasretini unutturmanın başka yolu var mıdır acaba?

Vatan hasretini unutturmanın hiç bir yolu yoktur. O hasret bir yana, ortada eksikliklerini göremeyen bir müessese vardır. Bu güne kadar böyle bir eleştirinin yapılıp yapılmadığına dair elimde bir belge olmamakla beraber, kendini sorumlu hisseden bir yurttaş olarak; ilgililerin –lütfen  biraz daha “ilgili” olmalarını talep et-mekteyim. Bunun haricinde, şahıslara yönelik bir sitem söz konusu değildir.

Eleştiriler hedef kitleyi bulabildikleri ölçüde anlam kazanırlar ve ancak yapıcı oldukları kadar onarıcı olabilirler. Bu bağlamda, umarım onarım uzun sürmez.

Cem Meriç